Centrum regionu naddunajskiego jest KOMARNO, leżące w rozwidleniu rzek Váh i Dunaj. Jest to jedno z najstarszych miast na Słowacji. W XV wieku miasto przeżywało okres swojego szczytowego rozwoju w średniowieczu, kiedy to w Komarnie chętnie przebywali węgierscy władcy i członkowie dworu.

KOMARNO (36 800 mieszkańców) tętni przez okrągły rok bardzo intensywnym życiem kulturalnym i społecznym. Co dwa lata w kwietniu w mieście jest organizowany międzynarodowy Konkurs Wokalny im. Franciszka Lehara. Oprócz tego corocznie, również w kwietniu, odbywa się przegląd melodii operetkowych pod nazwą „Festiwal Lehara“. Na martwym ramieniu Wagu znajduje się areał sportów wodnych i stocznia rzeczna. Atrakcją dla zwiedzających miasto jest kąpielisko termalne, korzystające z dwóch źródeł wody o temperaturze 37 °C.

HISTORIA

Po okupacji Budy i Ostrzyhomia w latach od 1541 do 1543 Zamek Komarniański stał się głównym punktem obronnym przeciwko najazdom Turków. Twierdza Komarniańska była największym bastionem fortyfikacyjnym w Europie Środkowej. Powstała w latach od 1546 do 1557 wskutek przebudowy zamku pochodzącego z XIII wieku.

W 1745 roku Komarno zostało przez Marię Teresę podniesione do rangi wolnego miasta królewskiego. W dalszym etapie zaczął się rozwijać także przemysł stoczniowy, a wyprodukowane w Komarnie statki były w przeszłości i są obecnie bardzo cenione. W chwili obecnej Stocznia Komarniańska jest największym producentem statków rzeczno-morskich w Europie Środkowej a port należy do największych na Dunaju.

ZABYTKI

Zwiedzanie Komarna można rozpocząć w centrum miasta od pałacu Zichyego, z końca XVII wieku, który jest jedną z licznych dominant Placu gen. J. Klapki. Pałac został zrekonstruowany w 1989 roku, a w jednej z jego części umieszczono zbiory Muzeum Naddunajskiego. Innym godnym uwagi obiektem świeckim na Placu gen. J. Klapki jest neorenesansowy ratusz.

Dziedziniec Europy - to nazwa unikalnego zespołu architektonicznego, dzieło architektów komarniańskich, stowarzyszonych w „Atelierze Europa“. Wzniesione w stylizowanej formie na Nowym Rynku budowle reprezentują zabytkową architekturę charakterystyczną dla poszczególnych regionów Europy. Historyczne bramy wejściowe, z których każda niesie imię innego węgierskiego władcy, są łącznikiem między historycznym centrum miasta a Dziedzińcem Europy.

Źródło: Vydavateľstvo Dajama