Nad wsią Lúčka, która leży na pograniczu gór Rudawy Słowackie (Slovenské rudohorie) i Krasu Słowackiego, rozpościerają się ruiny średniowiecznego obwarowanego kościoła. Nadmienia się o nim od 1409 roku, kiedy stanowił część wyposażenia turniańskich dóbr zamkowych, które król Zygmunt Luksemburski podarował Pavlovi Bešeňovi (Pawłowi z Beszeniowej).

Świadectwa z miejscowego kościoła świadczą jednak o tym, że jest on kościołem starszej daty i pochodzi co najmniej z połowy XIII stulecia a wzniesiono go w stylu gemerskich kościołów wczesnogotyckich. W pierwszej połowie XV wieku kościół otoczono kamiennym murem obronnym a od frontu muru wbudowano wieżę strażniczą. Ta niewielka twierdza znajdowała się w rękach wojsk Jana Jiskry i dlatego też miejscowa ludność tradycyjnie określała ją mianem kościół husycki. Do dnia dzisiejszego zachowały się mury obwodowe kościoła oraz w znacznym stopniu obniżony mur obronny z wieżą, która służyła później jako dzwonnica. Podstawa wieży jest na planie kwadratu, pierwotnie była ona wieżą dwupiętrową z 3 oknami na piętrze oraz 3 oknami strzelniczymi na parterze, które służyły do obserwacji i obrony tej niewielkiej twierdzy z trzech stron: zachodniej, południowej i wschodniej. Z północnej strony obiekt był chroniony w naturalny sposób: stał on na wierzchołku zbocza, na którym został wzniesiony.

Region w którym znajduje się kościółek, należy do jednych z najczystszych ekologicznie obszarów Słowacji. Szczególnie korzystne warunki panują tutaj dla pobytów rekreacyjno-wypoczynkowych w cichym środowisku naturalnym oraz dla krótkich wycieczek spacerowych do doliny Čremošná, nad jeziorko Lúčanské oraz na okoliczne szczyty zalesione bukiem i jodłą.  
Stosunkowo niedaleko znajduje się również unikalny rezerwat przyrody Wąwóz Zadzielski, który otaczają płaskowyże. Prowadzone na tych płaskowyżach badania archeologiczne potwierdziły istnienie śladów obwarowanych osad starodawnych kultur.

Autor: Štefan Lipták