Położona w Pogórzu Rewuckim w środkowej Słowacji, Ochtińska Jaskinia Aragonitowa (Ochtinská aragonitová jaskyňa) jest światowym unikatem i wyjątkowym zjawiskiem przyrodniczym podziemnego krasu. Przyciąga ona zwłaszcza różnorodnością i bogactwem wyściółki aragonitowej oraz specyficznym rozwojem podziemnych korytarzy. Dzięki swojemu znaczeniu oraz unikalnej formie została ona wpisana na Listę Światowego dziedzictwa UNESCO.

Droga do jaskini prowadzi przez sztolnię o długości 145 m, która przekształca się w jaskinię na wysokości 642 m n.p.m. Z całkowitej długości 300 m, od 1972 roku udostępnionych jest dla zwiedzających 230 m (czas zwiedzania 30 minut).

Na podstawie danych o jej długości można przypuszczać, że nie chodzi w tym przypadku o dużą jaskinię.  Jest ona jednak wyjątkowo cenna, zwłaszcza dzięki aragonitowym nawisom (zwłaszcza znanemu wytworowi jakim jest Serce Grodku), które stanowią jedyną tego typu formę w Europie Środkowej. Na całym świecie podobnych jaskiń jest zaledwie kilka. 

Ochtińską Jaskinię Aragonitową odkryto w 1954 roku. Powstała w soczewce białego, miejscami niebieskoszarego wapienia krystalicznego, który znalazł się wśród innych skał dzięki chemicznemu oddziaływaniu wód atmosferycznych. 

Bogate i rozmaite formy aragonitowe w postaci igiełek, spiral, gałązek oraz krzaczków korali tworzą niezwykle różnorodną galerię przepięknych obrazów. Za najpiękniejsze miejsce w jaskini uznawana jest Komnata Drogi Mlecznej. Białe aragonitowe kiście w szczelinie sklepienia błyszczą w świetle lamp niczym gwiazdy Drogi Mlecznej. Jaskinia jest wyjątkowa w skali światowej a niezapomiany widok śniegowo białych krzaczków przyciąga tu mnóstwo zwiedzających.

Źródło: Vydavateľstvo DAJAMA