Centrum wschodniej części dorzecza rzeki Ipel, zwanego Poiplie i historycznego regionu Nowogród (Novohrad) jest miasto powiatowe LUCZENIEC (LUČENEC), które powstało na skrzyżowaniu szlaków handlowych, tętniąc po dziś dzień raźnym życiem handlowym.
Symbolem dzisiejszego LUCZEŃCA (28 350 mieszkańców), jako centrum handlu i przedsiębiorczości Nowogrodu, jest tzw. Złota uliczka – miejsce ekskluzywnego handlu różnorodnym atrakcyjnym towarem.
HISTORIA
Najstarszą pisemną wzmianką o mieście jest dokument króla Beli (Wojciecha) IV. z 1247 roku, w którym Luczeniec występuje pod nazwą „Luchunch“. W historii miasta zapisała się szczególnie pamiętna bitwa pod Luczeńcem z 1451 roku, w której wojska husyckie Jana Jiskry zwyciężyło nad liczniejszymi węgierskimi oddziałami Jana Hunyadyego. Podczas bojów żołnierze Jiskry spalili Luczeniec, aby nie mógł udzielić schronienia oddziałom węgierskim.
W drugiej połowie XIX wieku w Luczeńcu powstały mniejsze zakłady przemysłowe, do których z początkiem XX wieku dołączyła fabryka produkująca maszyny rolnicze. Chociaż okres międzywojenny charakteryzował się kryzysem gospodarczym, współczesny Luczeniec może być, jeśli chodzi o przedsiębiorczość, wzorem dla większości słowackich miast.
ZABYTKI
Punkt charakterystyczny miasta, najchętniej podziwiany i odwiedzany przez gości stanowi historyczna zabudowa wokół Placu Kubinyiego (Kubínyiho námestia) – obecnie chroniona jako tzw. strefa zabytkowa. Należą do niej m.in. kościół rzymskokatolicki, zbory ewangelicki i kalwiński, stary ratusz oraz Reduta. Ten, kogo interesuje historia tego regionu, powinien zwiedzić Muzeum Nowogrodu, ze szczególnym uwzględnieniem ceramiki ludowej i szklarstwa. Miłośnicy sztuk pięknych mogą zawitać do Galerii Nowogrodu, która mieści się w jednym z najstarszych budynków miasta.Źródło: Vydavateľstvo Dajama
