O Spiskim mieście Lewocza (Levoča) powiadają, że jest najwspanialszym kamieniem szlachetnym w koronie spiskiej. Znajduje się tu najwyższy drewniany ołtarz gotycki na świecie i dalsze ciekawe zabytki otoczone częściowo zachowanymi miejskimi murami obronnymi. Od 2009 roku miasto Lewocza zostało wpisane do Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Punktem centralnym starodawnej Lewoczy jest rozległy rynek na planie prostokąta. Znajduje się tu rzymskokatolicki parafialny kościół św. Jakuba (Kostol sv. Jakuba) z XIV wieku, który należy do najcenniejszych budowli sakralnych na Słowacji. Wysoka szczupła wieża kościoła z pierwszej połowy XIX wieku jest najważniejszą dominantą w sylwetce miasta.
Do wyjątkowo cennych należy zwłaszcza wnętrze kościoła, które jest wyjątkowym muzeum średniowiecznej sztuki sakralnej. Późnogotycki drewniany ołtarz główny św. Jakuba o wysokości 18,6 m jest najwyższym swego rodzaju na świecie. Zbudowano go z drewna lipowego w latach od 1507 do 1517 w warsztacie Mistrza Pawła z Lewoczy (Majster Pavol z Levoče). Mistrz Paweł ponoć dał swoją własną podobiznę jednej z dwunastu rzeźb apostołów wspaniałej kompozycji Ostatniej Wieczerzy w przedziale ołtarza.
Z kościołem parafialnym sąsiaduje budowla dawnego ratusza lewoczskiego z arkadami zbudowanego po pożarze w roku 1550. Należy do szczytowych osiągnięć świeckiej architektury renesansowej na Słowacji.
Na rynku stoi także zw. klatka wstydu z XVI wieku, która była wykorzystywana w przeszłości do publicznego upokarzania. Rynek centralny otacza ponad 50 godnych uwagi domów mieszczańskich i domów patrycjuszy. W większości niosą nazwy według dawnych właścicieli. Na pierwszy rzut oka zaciekawi przede wszystkim widok na renesansowy Thurzov dom, który zyskał wczesnorenesansową fasadę sgrafitową w roku 1904.
Źródło: Vydavateľstvo DAJAMA
