Jaskinia Beliańska (Belianska jaskyňa) jest jedyną dostępną dla zwiedzających jaskinią w Tatrach. Znajduje się na zboczach Tatr Beliańskich nad Kotliną Tatrzańską i należy do pierwszych jaskiń w Europie, oświetlanych światłem elektrycznym.

Otwór wejściowy do jaskini położony jest na wysokości 890 m n.p.m. a dochodzi się do niego po serpentynowej ścieżce z Kotliny Tatrzańskiej, pokonując różnicę poziomów równą 122 m. Długość obecnej trasy zwiedzania wynosi 1 370 m (zwiedzanie trwa 70 minut).

Już w pierwszej połowie XVIII wieku wejścia prowadzące do jaskini znane były poszukiwaczom złota. Jednak przez długi okres czasu pozostały one w utajnieniu. Otwór wstępny do jaskini został ponownie odnaleziony przez L. Guldena i poszukiwacza złota Fabry'ego w 1826 roku.

Już w  1896 roku w jaskini świeciło światło. Prąd elektryczny dostarczała tutaj elektrownia postawiona na rzece Biała. Jaskinię można było zwiedzać tylko trzy razy w ciągu dnia, przewodnik otwierał ją jednak nawet wtedy, gdy miał jednego klienta. Dzisiejszych zwiedzających oczarowują tu zwłaszcza naciekowe wodospady, stalagmity przypominające pagody i liczne jeziorka. 

Jaskinia wykorzystywana jest do także do klimatoterapii. W jednej z komór o doskonałe akustyce, nazywanej "Salą Koncertową" każdego roku, w sierpniu odbywają się koncerty muzyki odtwarzanej.

Źródło: Vydavateľstvo DAJAMA