Według eksperta Francuskiej Akademii Nauk Charlesa Tanguya Le Roux najbardziej odległym położonym na wschód miejscem występowania menhirów na terenie Europy jest Holíč. Świątynia w Holíču oraz kamienne obiekty kultu to o jeden powód więcej, by odwiedzić Záhorie.

Menhiry zostały odkryte na wzgórzu w 1988 roku podczas budowy osiedla SNP (Słowackiego Powstania Narodowego), gdzie w przeszłości znajdowała się prehistoryczna okrągła świątynia (rondel) otoczona dwoma rowami. Rondle w Europie Środkowej datuje się na okres sprzed 5500–6500 lat. Prehistoryczny rondel w Holíču miał 60 metrów i tworzyło go 25 kamieni. Kamienie zostały ułożone w dwóch kołach, na przemian niskie i szerokie kamienie „żeńskie” z wysokimi i smukłymi kamieniami „męskimi”. W centrum świątyni znajdywał się główny kamień. Umiejscowienie kamieni kultu miało w mniejszym stopniu znaczenie astronomiczne – o wiele ważniejsza była sama magia. Głównym elementem znajdującym się w centrum był kamień, którego wysokość wynosiła 6,8 metra. Na kamieniu wyryto symbole różnych narzędzi – kilof, młotek lub siekiera, a pod nim na środku hak lub radło. Forma kręgu oznacza bóstwo. 

Menhiry od 1996 roku znajdują się na dziedzińcu Domu Rzemieślniczego, budynku przedsiębiorstwa Holíčska fajansa, i zostały symbolicznie ułożone w formie zegara słonecznego. Są dostępne dla turystów, a w ich kształtach można rozpoznać obrazy zwierząt, narzędzi czy ludzkich sylwetek.

Autor: PhDr. Rudolf Irša