Zamek Trenczyński

Lokalizacja: Trenčiansky kraj, okres Trenčín, Trenčín

GPS: N48°53'39'' E18°2'41''

Dominantą miasta Trenčín (Trenczyn) i całego regionu Považie jest niewątpliwie Zamek Trenczyński (Trenčiansky hrad), wybudowany na stromej skale. Obok Zamku Spiskiego i Zamku Devín jest jednym z największych w Europie.

Od XI wieku był zamkiem królewskim, u stóp którego zaczęło się rozwijać miasto. Potężny system jego fortyfikacji jest wynikiem udoskonalania bardzo ważnej twierdzy przygranicznej, a później siedziby żupy. Trenczyn z zamkiem odegrał ważną rolę przede wszystkim w czasach napadów tureckich. Kolejno był majątkiem kilku doniosłych rodzin szlacheckich.

Jego najsłynniejszym właścicielem był Matúš Čák Trenčiansky, do którego należało kilka słowackich zamków i z tego powodu nazywano go też „Panem Wagu i Tatr“. Wraz ze zmianą właścicieli zmieniały się także właściwości obronne i mieszkalne zamku. Do potężnej Wieży Mateusza przybyły inne obiekty – Wieża Młyńska i Wieża Jeremiasza, pałac Ludowita, Barbary i Pałac Zapolskiego.

Po pożarze w 1790 roku zamek upadał i pustoszał, ponieważ jego właściciele, członkowie rodu Illésházy zamieszkali w wygodniejszym Pałacu Dubnickim. Rozległa rekonstrukcja Zamku w Trenczynie umożliwiła udostępnienie jego najcenniejszych obiektów zwiedzającym.

Dzisiejszy areał, który jest elementem ekspozycji Trenczyńskiego muzeum, tworzy zestaw pałaców z Wieżą Mateusza. Zwiedzający na pewno nie pominą baszty armatniej i wieży zamkowej. W ciągu całego rokuodbywają się tu różne wystawy, koncerty, gry średniowieczne oraz atrakcyjne nocne zwiedzanie zamku.

Najsłynniejsza jest chyba Studnia miłości o głębokości 80 m oraz związana z nią opowieść o Omarze i Fatimie. Według opowieści pan zamku Stefan Zapolski zajął piękną turecką księżniczkę Fatimę. Królewicz Omar, który kochał Fatimę, musiał 4 lata kopać studnię w skale, zanim przyniósł panu wodę, dopiero potem został wraz z Fatimą wypuszczony z więzienia.

Dostęp: samochodem na niektóry parking w centrum miasta, stamtąd kilka możliwości pieszo, stromym wzniesieniem około 15 min.

Źródło: Vydavateľstvo DAJAMA